Karolina Brzuzan wystawia pomnik poświęcony ludzkim zachowaniom w obliczu kryzysu. Zaproponowany przez artystkę pomnik jest formą otwartą. Współtworzą go odbiorcy; to pomnik, który my, widzowie stawiamy sami sobie. To od nas zależy ostateczny wydźwięk pracy.

„Goście Nerona” to monument składający się z dwóch prostych brył zbudowanych z surowej stali. Obydwie pełnią funkcję pojemników.

Pierwszą bryłę artystka wypełniła pieniędzmi, które zaoszczędziła z budżetu przeznaczonego na produkcję jej pracy w ramach festiwalu Otwarte Miasto. Niewydane środki zostały wymienione na gotówkę w bilonie i umieszczone wewnątrz pracy. Artystka stwarza możliwość przekazania tych pieniędzy na pomoc żywnościową dla uchodźców z Bliskiego Wschodu. To jednak może się stać jedynie na mocy decyzji oraz dzięki działaniu mieszkańców miasta i gości festiwalu. Druga ze składających się na pomnik brył jest z początku pusta. To rodzaj skarbonki. Dostęp do bilonu zgromadzonego w pierwszym pojemniku jest swobodny. Każdy może wziąć monetę, dwie, lub dziesięć, ile kto chce. Jeżeli następnie wrzuci pieniądze do drugiego pojemnika („skarbonki”), posłużą one sfinansowaniu pomocy dla uchodźców. Monety można jednak również zatrzymać dla siebie. Ktoś może uznać, że potrzebuje / pragnie pieniędzy bardziej niż uchodźcy. Od każdego nas z osobna zależy, co stanie się z pieniędzmi. Bezpośrednia demokracja.